Gelecekteki insan uygarlıklarına derin uzayda güç sağlamak kolay bir başarı olmayacak. Ancak yeni araştırmalar sayesinde, insan kolonilerinde ışıkları açık tutulmasına yardımcı olmak için karadeliklerden yayılan yüksek enerjili parçacıkları kullanmanın oldukça verimli bir yolu kullanılabilir.
Şili’deki Universidad Adolfo Ibanez ve Columbia Üniversitesi ‘den araştırmacılar tarafından yapılan yeni bir araştırmaya göre, teorik olarak hiçbir ışığın kaçamayacağı sınır olan olay ufkundan kaçan yüklü plazma parçacıklarını toplayarak kara deliklerden enerji elde edebiliriz.
Columbia Üniversitesi’nden araştırma bilimcisi ve çalışmanın ilk yazarı Luca Comisso yaptığı açıklamada, “Kara delikler genellikle manyetik alan taşıyan sıcak bir plazma parçacığı çorbasıyla çevrili” dedi.
“Teorimiz, manyetik alan çizgileri ayrıldığında ve yeniden bağlandığında, plazma parçacıklarını negatif enerjilere hızlandırabileceklerini ve büyük miktarlarda kara delik enerjisinin çıkarılabileceğini gösteriyor” diye ekledi.
Comisso’ya göre, uzak gelecekte, Dünya dışı bir medeniyet kurarken paha biçilmez bir enerji kaynağı olarak hizmet edebilir.
Bilim insanları kara delikten güç üretmeyi ilk defa önermiyor. Nature Physics dergisinde haziran ayında yayınlanan yeni bir makale, kara deliğin olay ufkuna bir nesneyi negatif enerji yükleyerek batırabileceğimizi öne sürdü. Onu gevşeterek, ortaya çıkan enerjiyi geri tepme şeklinde toplayabiliriz.
Comisso ve ekibinin teorisi bu fikirden çok da uzaklaşmıyor. Plazma parçacıklarının bir kara deliğin hem karşı hem de dönüşüyle iki farklı yönde ilerleyeceği gerçeğine dayanıyor. Kara deliğin dönüşüne karşı vurulan bu plazmanın kutupluluğuna bağlı olarak, temelde onu bir enerji kaynağı olarak toplayabileceğimize inanıyorlar.
Kara delikler, negatif yüklü parçacıklar biriktirerek enerji kaybederler. Başka bir deyişle, “bir kişi negatif kalorili şeker yiyerek kilo verebilir.” diyor Comisso. “Bu tuhaf gelebilir, ancak uzay-zaman sürekliliğinin o kadar hızlı döndüğü ve her nesnenin kara delikle aynı yönde döndüğü ergosfer adı verilen bir bölgede bu olay yaşanabilir.”
Bu bölgede, manyetik alan çizgileri böylesine aşırı hızlarda tekrar tekrar kırılıp yeniden bağlanıyor, sonrasında plazma parçacıkları neredeyse ışık hızında fırlatılıyor. Ve bu fırlatma, araştırmacıların muazzam miktarda enerji elde etmek için yararlanmak istediği süreç.
Universidad Adolfo Ibáñez’de fizik profesörü ve ortak yazar olan Felipe Asenjo, “Plazma enerjilendirme sürecinin Dünya üzerinde çalışan herhangi bir elektrik santralinden çok daha yüksek bir verimliliğe ulaşabileceğini hesapladık.” dedi.
“Yüzde 100’ün üzerinde bir verimlilik elde etmek mümkün, çünkü kara delikler enerji sızdırıyor,” diye açıkladı, “bu, kara delikten kaçan plazmaya enerji kaybı olmadan verilir.”